typeracer

Byłem chodzenie na godziny i, jak zwykle, bym stracił orientację, gdzie byłem, kiedy nagle uświadomiłem sobie, bym dotarł do granic miasta. Od razu poczułam się szczęśliwa i bez wahania przeszedł poza barierę i znalazłem się spacerem od pól uprawnych i łąk. Nie czułem zmęczenia w ogóle. Wręcz przeciwnie, co wspólne we mnie było tak złagodzone, jeżeli ładunek został zniesiony z moich ramionach.