typeracer

Καθόμαστε σιωπηλά και να παρακολουθήσουν τον κόσμο γύρω μας. Αυτό έχει ληφθεί μας μια ζωή για να μάθουν. Φαίνεται μόνο το παλιό είναι σε θέση να καθίσει δίπλα σε έναν άλλο και να μην πω τίποτα και εξακολουθούν να αισθάνονται περιεχόμενο. Ο νεαρός, αυθάδης και ανυπόμονος, πρέπει πάντα να σπάσει τη σιωπή. Είναι ένα αποβλήτων, για την σιωπή είναι καθαρή. Η σιωπή είναι ιερός. Στηρίζεται άνθρωποι μαζί, διότι μόνο αυτοί που είναι άνετα μεταξύ τους μπορούν να καθίσουν δε μιλάνε. Αυτό είναι το μεγάλο παράδοξο.